Soms is us leven nie te overzien en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen me dromen beginnen langzaamaan of te brokkeln toet up punt gekomn dak moeite en met ol nere te tokkelen want wien deelt er nog verdriet, angsten, oenzekerheid ot heel de wereld juste mo met maskeroades bezig bliekt mo kunt nie loatn, tis soms sterker of mezelvn drop ek negatieve ploaten ol kuk niemand doamee elpn zien me zinnen gemetst met troanen… en bloed ek ok ze nereschrieven tis melig, kweet et, mo tis nu echt gedoan met ieder intellect verroad tegen men eigen of de beat te goan bedreigen lik of dak olene spitten vul me hoat ik en der nimmer om gedoan… mo soms ist mo juste tgene daj nie wilt bereiken daj ontwikkelt oender boane oj de rit nie goe verstoat… t’leven is wankel up elk moment kut kantelen in de richting van et kwoad ol ziej geborgen deur e mantel van connectie en bestoat de kanse quasie nie daj faalt, got et mis vo dajt verstoat … soms ej lik gin controle over nietn kuj nie winnen omdaj ook tijdens t’winnen je hele zoe verliezen in dilemma’s.. in twiefels, in diepe smart wordt et helder voe de reste mo ziej zelve zo verward Soms is us leven nie te overzien en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen Soms is us leven nie te overzien en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen me strofes splintern open up e blad papier soms ziej de woarheid oog in oge lik e valkenier evengoed ist doenker, ziejt nie voel je jezelvn langzaamaan verwelken lik de bloem in ET ze zeggen dromen zien ook van echte woarde dus worom brieng je nie stap voe stap je grote dromen in koarte bedolvn oender kussens lig ek no de klok te stoaren die passeert, hopend da we nog gin ochtend woaren tevergeefs, de tied, kuj nimmer commanderen dus ik voeln olwere twijfels in men innerste roteren zodak sidderen en beevn bie’t gedacht an de dag te moen beginnen, mo wa moeke verzinnen zodat nie roar zoe zien dak nix doen moek et mo simpelweg negeren of verspil ek zo me leven, de booth voelt lik e biechtstoel ik wikken en ik wegen mo beslissingen kuk nie neemn omdak nie weetn of dat ut goa moendn in iets goed tis lik of dak nie zeker zien…. ik voeln me soms mislukt up zoek achter geluk en no de beter tiedn soms ziej gin eerste keus mo vaagt doa mo je reet an want soms stoan de schoenste melodiën up de B-kant Soms is us leven nie te overzien en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen Soms is us leven nie te overzien en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen

Liggend in me zetel stoar ik no de grote wiezer peizek were an de dagen, vroeger, chillend an den ijzer met de moatn, tope, tgevoel loatn loopn up de stroatstenen stoten, up rustige dagen hopen nie te vele turbulentie, of ruwe consequenties van uz acties, want ze matchen nie ossan uze intenties en we leern, we volln, mo stoan ook telkens up tis nie gemakkelijk je ossan binnen te werken in e club upt schole zien der kliekjes, up stroate zien de bendes je moe snel zien up de kieksjes en ook stoer tijdens ellende de rush van uze wereld, zest Pascal is nie bestendig tegen de prestoatiedruk dat us geheel en al omwentelt gie tied mi voe nog kiend te zien oj olle dagen ouder wordt en ol van kleins e verantwoordelijkheid up je schouders torst nie voorbereid up et verkeer dat up je route komt de boane no volwassen zien is af en toe e koele tocht gift mie moar e boek woa dak heel kun in verdwienen e spel, e puzzel, misschien e tekening tis om t’even, mo gif me boven olles mien ding mien dada, en lat me toch nog ff kiend zien gift me moar e boek woa dak heel kun in verdwienen e spel, e puzzel, misschien e tekening tis om t’even, mo gif me boven olles mien ding mien dada, en lat me toch nog ff kiend zien liggend in de zetel stoar ek no de kleine wiezer peizek were an de dagen, vroeger, chillend an e vijver met de homies, tope, wa viben en ant smoken up de mic kokend… mor up rustige dagen hopen nie te vele miserie en evenredig gin hysterie of komedie, gespeelde liefde is noois e remedie voer e moat te oendersteunen, en woare aandacht zeldzaam de contentroatie die verreist is bie chinese tellraamn is zoek, ow olle 5 minuten up wad anders klikken en zo gin klik mir en met zaken ot nie te whatsappen is et zappen is geminderd, mor scrolln is quasi e 2de natuur geworden van volwassen mensn toet an kinders constant moen up de hoogte zien, e mening en iets liken oj nog ergens wilt sociale acceptering en tis osan wel e twuk, nie wetend wa da loater komt de boane no volwassen zien is af en toe e zwoare tocht gift mie moar e boek woa dak heel kun in verdwienen e spel, e puzzel, misschien e tekening tis om t’even, mo gif me boven olles mien ding mien dada… en lat me toch nog ff kiend zien gift me moar e boek woa dak heel kun in verdwienen e spel, e puzzel, misschien e tekening tis om t’even, mo gif me boven olles mien ding mien dada… en lat me toch nog ff kiend zien liggend in de zetel stoar ek no de beide wijzers peizkek were an die dagen, vroeger, als verwarde tiener met studenten, tope, us eerste jaren open- bloeien up kot, mor up rustige dagen hopen nie te vele dwoazigheden, of echte energie in e facoade steken, up et punt gekomn dak up me moatn rekenen voe me te steunen ok ik zelve in de pit zitn te leunen up under kracht ot miene verre weggestript is als 18joarige ist leven even magisch als fataal, deterministisch, archetypaal tragisch een eerste echt contact met realisme, of et feit dat er een indringer schuilt in je eigenste maatschappij grote broere, noois mir up jezelvn mor toucours ligt de alziende mediacycloop up de loer je zie gevloerd, nog ossa wit je nie wa dat er no je komt de boane no volwassen zien is af en toe gin vlotte tocht gift mie moar e boek woa dak heel kun in verdwienen e spel, e puzzel, misschien e tekening tis om t’even, mo gif me boven olles mien ding mien dada… en lat me toch nog ff kiend zien gift me moar e boek woa dak heel kun in verdwienen e spel, e puzzel, misschien e tekening tis om t’even, mo gif me boven olles mien ding mien dada… en lat me toch nog ff kiend zien

doe jen ogen of je mist wat dat er goande is of je klikt up iedere link da mo bestoande is e held up internet, mor int gevecht nie zo gevoarlik lik de mannen dien et gevecht en deurverkocht an echte zwoargewichtn der zien niveau’s an dit, systeem van onbehagen want voor dajt wit, et de massa angst ol toegeslagen rattevangers doen e daverende job in koepels maken fake veiligheid, uze ijdelheid is ongewapend tegen propaganda, ze doen je zoetjes slapen mo nog zoveel info genegeerd in de Dutroux verslagen politiekers zien olene nog mo lobyisten hobbyisten dien an ol de echte zaken under voeten vagen polarisoatie… tis ol e geldspel nie iedereen lat em vangn mo, meer dan den elft wel de tied verstrijkt, et gif me koude rillingn de grotste ziekte van vandage is verspilling we verspiln tied, verspiln eten, we verspiln zest uze bongo bons, omdat us nie echt ku scheeln olles hedendaags is wegwerp, ossan vervangboar inruilboar…bezighoudingstherapie lat us netflixn en chil wegdrijven in de klauwn van uze onderdrukkers in us opperste vulste vertrouwn mo berouw komt voe de val, en lat us concluderen daw upt randtjee van e filterdunne koorde balanceren Ik snappen nie dat ol zo verre is kunnen komn met elke stap daw zetten go we verder van de bron vergiftigen de ziel… en tergst van ol is dat de hele wereld t’wit, en nog de kudde volgt Ik snappen nie dat ol zo verre is kunnen komn met elke stap daw zetten go we verder van de bron vergiftigen de ziel… en tergst van ol is dat de hele wereld t’wit, en nog de kudde volgt Houdt jen hoofd derbie, lat je niet zomo manipuleren deur den overheid, of in de long run speel je de focus kwiet die nodig is voe t’overleven in e zieke moatschappie t’passeert us al zo vluchtig… mo nietn goat vorbie der gon ossan gevolgen zien, das onbetwistboar ol ist een utgesteld effect en nie onmiddelijk zichtboar mo t’borrelt oender’t uppervlak, lat je nie misleiden et angt ol in de lucht en de ratio bluf verspreiden ze maakn kidz verslaafd an levensloze varia gevangen vanaf den eerste dag, vanaf de eerste pagina opt net, betoverd deur e hyperrealisme gesterkt deurt promoten van individualisme en ow us eenzaam voelen… gebroken zien der genoeg prullaria te kopen in de webshops die tijdelijk de leegte vullen… mo t’gat ook grodder maken dus je moet de somme maken wat dat et je echt kost ist juste geld daj spendeert, of spendeer je tied of gif je stik vo stik je ziel weg an onethische bedrieven fret je t’eten zoender voedingswoarde… en slik je bucht en ziej gestopt met weerstand te bieden omdat lik nie lukt past up woa daj mee bezighoudt want ot je zoender reden bezighoudt ist er zeker e reden dat je bezighoudt geprogrammeerd, ol je keuzes zien up voorhand ol gemakt oj de gevoaren van t’systeem bluft oenderschattn Ik snappen nie dat ol zo verre is kunnen komn met elke stap daw zetten go we verder van de bron vergiftigen de ziel… en tergst van ol is dat de hele wereld t’wit, en nog de kudde volgt Ik snappen nie dat ol zo verre is kunnen komn met elke stap daw zetten go we verder van de bron vergiftigen de ziel… en tergst van ol is dat de hele wereld t’wit, en nog de kudde volgt

Soms schrief ek lik e ketter die’t geloof wil crashen overdrieven zelden mo kzien letterlijk de dood ant testen met dak zoveel strofes metsen ik goan up zoek nor iets daj nergens ofte nooit ku treffen, zoveel meer dan dak ooit met e tekst of metafoor kunnen etsen, of met et woord kun schetsen nog meer dan da tovi ku verzen met emotie matchen werp ek me up taal toet dak men noties scherpen en dak ol de letters int verhaal toet e segment in me betoog verwerken ergens in men hoofd ontwerp ek droomprojecten werk ek onverbogen verder zo dakke directer en bewogener de werking en de stroom van me methode sterken zodak werkelijk e nieuwe wending in me focus merken soms goat lekker… mo tleven is gin wekker woa daj efftjes ku t’verloop resetten, dus tracht ek als introspect de trends en de patronen in me levensloop te ontdekken die me nekken ok verstrekken en nie echt an me persona werken wien maalt er nog om rappers dien et nodig en dan ze uprecht gesproken en met de stem de hoop upwekken ken gin aurool da merk je.. mo kzien verbeterboar dus ek etwad in d’oge ek direct e redenering kloar en tackel ek met veel effort t’defect da in me wezen stoart zodat gedrag dak stellen me upgedoane kennis evenoart olles et e reden moar… kzien e redenoar redens genoeg dak rede integreren in me levensvoart soms ek gin tied, voe de zorgen an me kop soms ek gin zin in de morgen die moe komn soms ek gin tied, voe meer da e moment met e beat, wa papier, men emotie en me stem soms ek gin tied, voe de zorgen an me kop soms ek gin zin in de morgen die moe komn soms ek gin tied, voe meer da e moment met e beat, wa papier, wa scratches en e jam Soms schrief ek lik e dichter die de woorden mist of lik e troep soldoaten die temidden in een oorlog zit of lik e fotograaf die wacht up flitsen van et noorderlicht of klimmers die upt midden van e richel zoender koorde zittn ossan ergens tussenin lik e verloren gift, kzien tmeeste chill up plekke woa dak noois gewist, zien men innerlijk kompas is hectisch die not noorden mikt mo t’zuiden wijst in wisselende richtingen chaotisch, e verschrikkelijke lichting an emoties drippelt nere upt moment dak ik de dood in oog zien tis chronisch, vaneerste ki gehooked toet overdosis ken de penne oois gepakt en ol de reste is historie ik en gin inventorie toet me eigen catalogus gin echte werkwijze, dad is eigen an de modus dak de flow pas loaten komn ot komt, forceren is nie logisch zeker nie int magnum opus van me levensceremonie letters zetten is et enigste da veilig voelt in e verdorven wereld woa da geld geldt als heilig doel ze zeggen: trekket je nie an kerel, play it cool! mo me geweten volt nie te corrumperen , ok ijzig koel doen ist omdat ier vaker kil en onverschilig is verspilling de reden dat olles zomor in te wisselen is ook partners en relaties, want niet is nog e hindernis voe menshn in e plek woa dat er ossan nog wa hipper te bezitten is gif ze vergiffenis… soms ek gin tied, voe meer da e moment met e beat, wa papier, men emotie en me stem soms ek gin tied, voe zorgen an me kop soms ek gin zin int refrein da nog moe komn soms ek gin tied, voe meer da e moment met e beat, wa papier, men emotie en me stem

Tis weer van dadde, da voel ek, der is gin motivatie gin reden voe nog up te stoan, der is gin destinoatie die ku geven wa dak nodig en, ik zien gin route mi up dagen lik vandage ist lik ollemaal genoeg gewist kmissn e drijfveer, want nietn et nog woarde dus ik stoaren in de leegte en ik ijsberen kzettn dezeste stap wel honderdmaal te reke en dus ist azo dak ip me tocht geen meter avanceren me leven lopt in cirkels, wuk moek nog doen ok nergens nog betekenis kut ontwarren, woar is de clue woarom zit ek were vaste in die endeloze loop woarin dak juste mo bewegen voe de leegte nie te voelen tis weglopen vant moment gin plannen mir in de toekomst, en int heden zie’k ook hele nie present kzitn etwoashn tussen nu en nergens en da suckt want up die plekke vien je zelden een ingrediënt voe geluk kzie me bewust, dat juste in me hoofd bevient e dorre kale plekke woarin dat er niet van droom ontkiemt en fuck e droom, zest de geweune zaken lukken die en stress is nie de oorzaak, ik zien de grote druk voorbij de zaak is nog veel erger, kvoeln me kapot omdat er van de zaken dakke anders kosten nu nix got tis raar oe dat soms lopt, kadn oois gedacht dak der volledig of woarn, dat die zever was gestopt mor om de zoveel moandn ist lik weer van da en zit ek in d’omgeving vast, gin redekracht of vreugde up me levenspad der is e rek vul me spullen, mo gin beterschap dus doek in feite nietn, omdak anders nie weten wa tliekt zo nutteloos voe’t ol up me papier te smietn tis lik of dak gin reden vien woarom dak ier zoe zien tis lik da olles dak geleerd en deur de joaren plots ze woarde is verloren, en tvol nie te verkloaren tis lik wachten up men utvoart et enigste dak ik up dit moment kun is doelloos vo me utstoarn tliekt overdreven mor oj kampt met zukke foasen zien der weinig wijzes waarup dat een oplossing ku noazen geliek wien dat er komt, tzeg me nietn gin zin mi voe te winnen omdak me der toen in verliezen gin zin mi voe te werken an e passie of e droom ok in et heetst van de strijd ol me passie ol zien verloorn wuk moek nog schrijven, wien ist er nog geboat bie me geklaag, wien wit er wel waarover dat et goat en wuk peiz ek te bereiken met et schrijven van e tekst die in essentie nie ku inspireren en ook weinig zegt up dit moment vien ek alvast nietn van antwoordn voe’t soort gevoel dak in men en ist er niet echt e klank voorn juste de leegte komt e bikken in de buurt mor oe kuj leegte vangen ot e gevoel is da oneindig duurt tbestoa nie in de tied, tis juste mor e flauwe ofspiegeling van tgene da me helegans verziekt tis lik of dak obstakels sowieso niet kun ontwijken en dak achter ol die lange joaren nog niet kun begrijpen wat dat is, da me nu pakt en quasi hele zot makt et enigste dak kun herkennen, dad is de onmacht die zorgt dat wa me omvat, me hele absorbeert me leven is lik een abonnement dat wordt geannuleerd

succes is gin vereiste voe te komn toet e bezinning fouten zien nie meer dan foases in e overwinning struikelen is de motor van echt bewegingsvrijheid elke keuze is nie meer dan e specifieke beslissing woorden zien nutteloos ot echt actie nodig is oe dichter bie etwien oe meer daj vatboar ziet voe groot gemis twijfelen, is vaak nie meer dan zicht en up e grote pit en de gepoarde angst voe nie te landn woa da je zo up mikt falen is soms ook datgene bereiken da vooral nimmer verwacht wordt of pas goa loater blijken verdrinken elpt je beter van de stroom te begriepen en oj nie volt kuj ook up nie upstoan of nieuwe hoogtes bereiken de ups en downs zien e deel van us bestoan oe minder dawe… weten, oe meer da we verstoan en der is gin uplossing we kunnen olene bluvn goan want tis de val die der voe zorgt da wieder leren up te stoan et gin benauwd van de fouten da je makt tzien kansen voe te groeien, dus vertrouw mor up je pad lat olles voln da je nie rakt en doet et rustigan…. zodaj nie moe benauwd zien van de stap et gin benauwd van de fouten da je makt tzien kansen voe te groeien, dus vertrouw mor up je pad lat olles voln da je nie rakt en doet et rustigan…. zodaj nie moe benauwd zien van de stap succes is gin vereiste voe te komn toet reveloatie ervoaring doe je meestol up tijdens de situatie e tegenslag ku vaak de reden zien toet motivoatie ieder falen is e ook e blijk van gemeende participatie doaden zien nutteloos on warme woorden nodig zien soms is e kort gesprek een opener voe schone tiedn mo babbelen elpt nie echt ow in us eigen zinnen verloren zien dus, spreken we lichaamstaal vanaf da we geboren zien faalangst is zelfvertrouwen die oarzelt olene deur nie te proberen ziej gesjoareld de slichtste keuze ist er 1 die nie gemakt is en oj moe kiezen, kies je t’geen die bie je hart ligt e gebrek is soms nie meer dan achterstalligheid e blunder is et voegsel die successen in balanse kriegt e floater is afhankelijk van tijd en perspectief dus ookol mis je soms, gojt meeste missen oj de kans nie griept et gin benauwd van de fouten da je makt tzien kansen voe te groeien, dus vertrouw mor up je pad lat olles voln da je nie rakt en doet et rustigan…. zodaj nie moe benauwd zien van de stap et gin benauwd van de fouten da je makt tzien kansen voe te groeien, dus vertrouw mor up je pad lat olles voln da je nie rakt en doet et rustigan…. zodaj nie moe benauwd zien van de stap

wien wit is olles mor e lange droom en zien de troanen van oenderweg in feite kleine anemonen in wording, omdat in 2 richtingn ku verlopen lik e palindroom ist er verwarring over uze vorming wuk got er van us komn? en woarom zijn die vragen prangender dan ooit, utgedrukt in vernieuwd jargon elke tijdsgeest et zen eigen woordenboek en identificoatiemechanismes -ismes, us, relativisme is nie groot genoeg en thus ziewe nie, mo thuskomn is nooit te vroeg e celestiele reize met wat binnenboanen en tussenstops, woa da we olemaal voe d’overwinning goan in competitie met us zelfbeeld de grotste tegenstander is e ofgeslepen rolletje daj zelf speelt we zien blind voer uze eigenste proporties en kweetnt omdakke met momenten zelve voe comfort kies ok eigelijk moen anders reageren e lesse integreren, want tzien de ups en downs die us letterlijk proberen ut te leggen dat de echtheid in us leven komt ut snappen woarom da we lik e pendulum bewegen tis lachen, want soms ist lik of daj nie eens vorutgrakt dat de reflectie in de spegel je olene utlacht dat olles up ze plekke volt, en dat et toch nie utmakt e lange droom woa daj nie azomo in of utstapt wien wit is olles mor e lange droom en worden w’oois wakker in de avond van us leven is olles juste mor e klamme stroom en is verdrinken logisch ookol wapen je der tegen wien wit is olles mor e lange droom en worden w’oois wakker in de avond van us leven is olles juste mor e klamme stroom en is verdrinken logisch ookol wapen je der tegen Wien wit is olles mor e lange droom e ploate die oneindig bluft bewegen op e grammofoon e sterre die bluft roteren met weinig zicht up astronomen misschien is uze levensweg nie meer of e verpakt atoom wien got zeggen, en woarom zoej da wiln weten want de meest verrijkende dromen, zien meestol nie lucide dus, ook ol ej de handeling nie echt begrepen op gevoel kom je toet kennis van je woare archetype probeert geweun te volgen int verhaal ik leern voral van et verleden voe de geschiedenis nie t’herhaaln ik jongleren met de dagelijkse taken proberen nog een extra duw te doen want t’resultoat is zaligmakend olles da rust roest, in den avond pluk je vruchten van wa daj smorgens bewust doet start je dag met e lach, zo daj ossan terugspoelt nor e moment woa daj oprecht et genot van geluk voelt tzien woorden dak mezelvn af en toe meer moeten anklappen geloven in me doen en in me kunnen zoender dak angst vatten gin twijfels of onzekerheden die me up de rand platsn e woar contact , zoender dak moen anpappen want soms ist lik daj zelden avanceert daj bie de kleinste zaken e gevangenis van angst creëert dat nietn liekt te lukken ookol ziej nog zo gebalanceerd e lange droom die pas bie’t wakker worden ze belang offreert wien wit is olles mor e lange droom en worden w’oois wakker in de avond van us leven is olles juste mor e klamme stroom en is verdrinken logisch ookol wapen je der tegen wien wit is olles mor e lange droom en worden w’oois wakker in de avond van us leven is olles juste mor e klamme stroom en is verdrinken logisch ookol wapen je der tegen

Ik zakken, verder, weg in me gedachten olles int leven ist weird voe voe te wachten geduld loont, we zien nie ossan bie machte et tij rapper te keern, doar emme gin geduld voorn menshen zien vree simpele wezens enkele ankerpunten oeden elk van us in leven we goan goan slapen met miljoenen tegeliek en we eten dagelijks dezeste seizoensgroentenmix aka killo’s suker en junkfood mo ken e jagerverzamelaarsinstict dus wu kunk doen, ot de drang vanbinnen nie te verbreken is of omdak beter weten mo dat s’avonds ol vergeten is ken nood an rust en relaxoatie gin druk en onbenullig upgefuckte conversoaties ik wiln rust, de ruimte voe mezelf ruimte te geven en de tijd, voe stap vo stap te reflecteren zoender spijt, van wa dak dacht of wa dak deden in den tied, dak in klasse zat de jonge joaren zien voorbie, ken der massas g’had mo nu ist juste ik en gie, toet an t’latste blad dak oois gon vullen met een onmetelijke loading pure rauwe inspiroatie dus van ier ut moek vertrekken nor e volgende destinoatie want dad is de situatie, doa kuj nie van oender ut ofja, misschien wel, moa oed da mor oender us Geliek wien dat ook is et go vorbie ik leern ut me fouten ookol peizek soms van nie us leven is met ups en downs mo fuck die ander zever voe’t moment ist toch mo juste ik en gie Geliek wien dat ook is et go vorbie ik leern ut me fouten ookol peizek soms van nie us leven is met ups en downs mo fuck die ander zever voe’t moment ist toch mo juste ik en gie de zoende krupt up plekken woa dat ie nie goan kan mor ook nie elke deugd is e goeie roadsman dus ziek voorzichtig met me keuzes nie ossan evenwichtig mo gericht up innerlijke levensvreugde wa minder stressen en wa minderen bestuderen wa meer beslissen, en rapper anticiperen ot de dag der omme vraagt, nie in twijfel trekken reageren up de situatie zoender tijd te rekken ewe zo ollemale nie van die verlangens voer et beter te doen, ol ist dat er weinig verandert want us leven is goed, zolange dat er nix verandert en der weinig schamte is oj pathologisch lanterfantert “got an de kant”, “ut me weg”, want azo riedn we int verkeer mo soms ek et gevoel dat et em nie beperkt toet de mobiele interactive, want up de tocht des leven kom je in de ruwste bochten sowieso veel zotten tegen en tis ossan druk up boane, dus wachten up e goe moment is even effectief lik rechte smieten met e boomerang tis e vicieuze trajectoire da vo je neuse ligt je hele toekomst balt em tope in elke gebeurtenis pakt je beslissingn, nix mis met vergissingen we leern ut de fouten veel meer dan ut overwinningen doe nie mee met de ontginning, mo lat je zelvn intact exploreert en ontdekt toet de allerlatste dag Geliek wien dat ook is et go vorbie ik leern ut me fouten ookol peizek soms van nie us leven is met ups en downs mo fuck die ander zever voe’t moment ist toch mo juste ik en gie Geliek wien dat ook is et go vorbie ik leern ut me fouten ookol peizek soms van nie us leven is met ups en downs mo fuck die ander zever voe’t moment ist toch mo juste ik en gie

Aangenaam, mien naam is Samoerai moest jet nie weten fysieke oenger ken ek nie, kzittn noois nie zoender eten ken e dak boven men hoofd en iemand die me gern ziet olle dagen verse kleren, dingn woa dak kun van genietn kzie gezegend, ke weinig moeite ok moetn studeren en kzien redelijk succesvol ok etwa voe t’eerst proberen kgraakn rappe ut me woordn, k’kun zeggn wa dak voeln en vien de steun dak nodig en ot leven me zoet overspoelen ken moatn, familie, menshn dak vertrouwen e brokke kennis woa dak ossan verder up kun bluvn bouwn ken groenten ut me hof, men eigen bibliotheek wa beesjes woa dakt leven mee meugen deeln en dingn beleven die humaner zien dan de gemiddelde mens hedendaags k’en ruimte voe te groeien, kun veel met weinig slaap ken e moksje ut de 7 miljard, en ken e zeune die me toont dak olles en wa dak nodig en, ik en peune en ik weetnt, ken zoveel meer dan dakke soms beseffen ik en water ut de kroane en ken electrische netten in me kamer die me kot vorzien van stroom, met schakeloars meer luxe dan bij antique verzamelaars zuurtstof voe te oasemn, vrije energie ok wiln sportn gok gon sportn, willek nie, toe sportek nie der is kennis voe te rappen, mensen te ontdekken der zien plekken te aanschouwn, gedachten te verwekken der zien liefdes dien ontluken, der is ossan tied en ik zien zelve beslissend over men innerlijke strijd Ik zien vrie, lik e veugel, olene mo gevangn deur men eigen ego en de oltied woekerende drang ken olles wa dak willn, en nog e beetje meer kzien gelukkig niemi ziek en k’oendervien nog weinig zeer in vergelijking me’t verleden, ik zien gezegend ik en olles dat e mens nodig et voe te overleven Sneeuwdruppels, gevangen in paradoxen ik en olles voe te leven, en tet niet moeten kosten tis me gegeven up e dienblad mo tegelijkertijd, krieg je int leven nietn voe niet behalve Sneeuwdruppels, gevangen in paradoxen ik en olles voe te leven mo ken der ook moen voe boksen kent gegrepen lik e vlage inspiroatie elke reactie onstoat uit een actieve motivoatie Aangenaam, me naam is Samoerai moest je’t nie weten ik werken olle dagen in men hof zodak kunnen eten wen ol 11 joar gewerkt voer een huis nor uze smake zien nog ossan ard ant werken zodak kleren zoe kun dragen ken gelezen, ol meer dan duizend boeken in me leven kzien constant up zoek voer andere zaken te proberen ken ol zovele geschreven dak me woordenschat gevoen en kbiedn menshn steun op de momenten dan zet moen en ik liegen nie, en geevn moatn me vertrouwen kproberen stelselmatig an men eigen tempel te bouwen kverbouwn groenten, fruit, ken beesjes dak vertroetelen ken boeken zitten zoeken ook ol wos de route troebel kproberen van me best te doen tegenover anderen getraind voe de rust te vien en me houding verander ek ik houdn zielsveel van me vriendinne en me zeuntje lat ek lachen ol vertel ek soms wa weinig dinne en kweetnt, ken vele, mo kdoen der ook me best voorn ze zeggn soms dat geluk is en das ook echt zo gelukkig dat geluk, is, mor oj geluk wilt en en dat lukt, wa daj wilt te doen, toen moej der ook voe werkn der zien keuzes da je makt, mo de menshn zien de hossle nie ze zien je met de zaken daj et, mo kennen et offer nie der zit iets in aj niemi doet lik of daj et slacht-offer ziet mo deur de joarn beter wit, en grodder ziet we bouwn us leven up met elk woord of gedachte elke keuze dawe maken stuurt us up de route damme kun beloopn, tangt vaste an mekoar lik bie e ketting et ene zorgt voe tandere, dad is e strikte werking noemet oorzaak en gevolg, karma, noemet lot noemet oe daj wilt, mo tis er en dus ist zo dat verlopt elk gemis en elk verdriet en ook de pien dak kennen int leven is deur mien, deur men eigen, nie etwa dak en gekregen mo gegrepen, gecreëerd, via’t vlindereffect vanaf men eerste ademhaling angek vaste an de rest ieder kut moment ek ik zelve berokkend iedere negatieve vibe ek dus zelve weten t’ontpoppen mor et omgekeerde is ook woa, dus zie mo zeker daj int leven kriegt wa daj up ander plekken et gegrepen tis e schakel van emoties, gedachten en van woorden en kzien dankboar, voe olles, dak ooit ol zien verloren want ook olles dak gekregen en komt ut et zeste vat ieder keuze is e keuze dak zelve en gepakt dus ik wiezen just me vinger no me zelvn voe me fouten voe de slichte dingn dak oendervien en et slichte vertrouwen dak ervoaren, kzien de schepper in men eigen leven ik weetn dak ol vele zaken zomo en gekregen mo das omdak en gegrepen, en ejjet nie begrepen komt me toen de volgende ki daj me ziet derover spreken

ik zien e dierevriend, kvoeln e connectie met de beesten k’kun me hele overgeven op bepaalde hip hop feesten kzien e fan van de muziek die me ku raken in me kern ik kun me fascineren over zworte goaten in et cern e sutra van Patanjali ku me geheel toet rust briengn tis pas tope met me homies dakkke kunnen geluk vien de groenten ut men hof, geevn me voldoening ik kun rappe teksten schrievn mo ze moetn up t’gevoel zien de regels van e virtuose schrieven imponeren me de woorden, van e mens da zeer et breken me tis up de zeemzoete jazz van Melody Gardot dak klimn ut et panopticon lik bie et lezen van Foucault de specifieke geure in de hoaren van me koater doe me smelken lik up warme dagen douchen me koud woater ik houden van et leven en de moeilijke momenten want ze stellen me in stoat voe ook et goeie te ontdekken ik zien verliefd op de lach van me vriendin as ze straalt en eur gelukkig voelt up plekken diep vanbinnen kzien dankbaar, da ze me ol die joaren ol ku dulden dak toet snachts boeshido crashn, mo de middenweg is gulden menshen lik Paul Stamets geevn me de hoop dak nodig en voer in e schone toekomst te kun geloovn en tzien de dingn da m’inspireren dak met junder wiln bespreken an de rest giv ek ik gin aandacht mir en kvoeln me veel beter Bepaalt je leven nie volgens e privatieve a een alpha privativum is e negatief verhaal identiteit moej kneden ut et gene da je ziet nie de zaken woarin da je nietn van jezelvn vient Bepaalt je leven nie volgens e privatieve a een alpha privativum is e negatief verhaal identiteit moej kneden ut et gene da je ziet nie de zaken woarin da je nietn van jezelvn vient ik geevn aandacht an de zaken dak zelve representeren nie ant omgekeerde, woarom zoek me tijd doar an verspeeln kleggn focus ut e goeie, up wa dak in geloven nie up zaken die me van me positiviteit beroven dus vermeld ek ik me helden, die me stimuleren ol vermeld ok ook de hel, mo dad is nodig voe te leren ojt op afstand ku beschouwen en resoluut relativeren ist ook nodig, zolange daj nie begunt typeren of daj tracht te identificeren ist opzich ok up de hoogte zien, mo doarom kiek je nog nie nere up een ander of iets anders woa daj nie mee resoneert lat et voaren, gift je liefde an wat daj mee connecteert gin privatieve a’s, gin asociaal gedrag of apatisch, aversief, olle a’s kom up men af mo tis om t’even, up dit moment lat ek ze mo paseren gin negoatie’s mi olene nog negoaties gok negeren Bepaalt je leven nie volgens e privatieve a een alpha privativum is e negatief verhaal identiteit moej kneden ut et gene da je ziet nie de zaken woarin da je nietn van jezelvn vient Bepaalt je leven nie volgens e privatieve a een alpha privativum is e negatief verhaal identiteit moej kneden ut et gene da je ziet nie de zaken woarin da je nietn van jezelvn vient

We bluven dromen just lik Martin Luther King volgens mien part, doet iedereen geweuneweg ze ding We bluven dromen met us hoofd hoog in de wolkn peizend over de rol da je int leven wil vertolkn We bluven dromen just lik Martin Luther King volgens mien part, doet iedereen geweuneweg ze ding We bluven dromen van e toekomst zoender herrie en e ofkeer tegen recurente nachtmerries Martin Luther at e droom dat we oois ging verlost zien van ol die destructieve patronen de oendergroendse spoorweg is noois volledig boven groend gekomn de lijken angn nie utgestald mo menshn voeln ze nog de Storyvilles zien utgeblust en lang vergeten ik zoen Wikipedia kun reciteren ier menshn portreteren, verzeken 1000en slachtoffers mo das enkel opsomming van iets in et verleden, das nodig want int heden leef et verder, mo kzien doa de juste mens nie voorn ik doe men ook nie voorn lik een ander, ik oorn wat ze zeggen en verandern men opinie enkel mo up basis van me gevoel, en vrije intuïtie dus, bie deze, wit ek ik me plekke int gesprek oedek m’idder an de kant, stoarend in e blinde vlek mo k’proberen met etwien oenbekend te empathiseren en dast beste dak kun doen, geliek wa dat er komt We bluven dromen just lik Martin Luther King volgens mien part, doet iedereen geweuneweg ze ding We bluven dromen met us hoofd hoog in de wolkn peizend over de rol da je int leven wil vertolkn We bluven dromen just lik Martin Luther King volgens mien part, doet iedereen geweuneweg ze ding We bluven dromen van e toekomst zoender herrie en e ofkeer tegen recurente nachtmerries Angela Davis at e droom da we oois ging verlost zien van ol die destructieve syndroomn de oendergroendse spoorweg is noois volledig van de rails gekomn de boerderij van Valentijn is stelselmatig stil gekomn we trappen hedendaags nog ossan in de val van Mingo we moen roadn achter uze woorden lik bie e spel lingo owe zaken confronteren, benauwd van vrije geesten doarom daw et kaf van et koren kappen omdaw vrezen voe twa nieuws, verandering et zelden compagnie van et comfort dat nodig is deur de verandering te bietn dus we stoppn, en zien benauwd van olles da nie past in us gelimiteerde beeld daw van de wereld en gemakt mo bie deze, gif ik et gretig toe, ik en ook last voe me an nieuwe situaties an te passen, mo de kracht die doar onstoat, is grodder dan de kracht die in je zit up et moment daj nie verandert dus geliek wa dat er is We bluven dromen just lik Martin Luther King volgens mien part, doet iedereen geweuneweg ze ding We bluven dromen met us hoofd hoog in de wolkn peizend over de rol da je int leven wil vertolkn We bluven dromen just lik Martin Luther King volgens mien part, doet iedereen geweuneweg ze ding We bluven dromen van e toekomst zoender herrie en e ofkeer tegen recurente nachtmerries

je ziet et nerevoln in bodemrijke groend twordt gevangn deur de wind en geslingerd in et roend toet dat landt, up goe land, nie lange lanterfant mo van dad eerste ruwe contact ze woare oard omarmt up zoek no nutrienten, no kleine mineralen en speciale ingrediënten nodig voer et startsignaal H20, de bron van olle leven is in evenwicht nodig zodat t’leven in da zadje zoe bewegen en ontploffen, ontspruiten, en rustig wortel schieten e vertakt systeem creëren da gericht is nor olbuiten e gunstige relatie me bacteriën en schimmels en de reste van de rit is even simpel brekend deur de oppervlakte zoekend achter licht achter warmte, dus ist ie no de zunne gericht zen eerste echte blad briengt em de nodige proceskracht toet dat ie plots torent en de andere plantjes wegzakkn achter wa tied zien der riante blitse bloesems en gezoem, van hommels dien et verse pollen proeven en vervolgens, de vrucht in e verharde joenge stoat die vul zit met antioxidanten en met hopen zoad de zunne doet em blozen, ne zoe kun veugels voeden toet up tpunt, dat de tak em niemi langer kut oeden en dat de rijping is voltooid, t’process is afgeroend vanaf dat de vrucht zezelvn et verwijderd van de stroenk je ziet et nerevoln in bodemrijke groend twordt gevangn deur de wind en geslingerd in et roend toet dat landt, up goe land, nie lange lanterfant mo van dad eerste ruw contact ze woare oard omarmt der zien der nie zo vele, tis ossan tzeste zadje dezeste grond en bijgevolg meestol et tzeste plantje de cyclus is oeneindig, deurheen de atmosfeer dus ieder zadje, plantje, beestje, mens is g’interconnecteerd t’droait ollemaal in cirkels, concentrische spiraaln t’gevoel van jen omgeving wordt verwerkt in je verhaal tis ossan weer uniek, eenmalig of speciaal mo tegliekertied, ist e patroon die em herhaalt t’droait ollemaal in cirkels, concentrische spiraaln t’gevoel van jen omgeving wordt verwerkt in je verhaal tis ossan weer uniek, eenmalig of speciaal mo tegliekertied, ist e patroon die em herhaalt je ziet em upgroeien in e rusteloos gezin mo nietn die em stopt, vanaf ze eerste vulle zin spreekt ie boekdelen, t’leven deur de ogen van e kind die nog nie wit wat dat de toekomst em nog ollemale briengt up zoek nor informoatie, no kennis en creatie hongering no e gezoende en gepaste stimuloatie ant flirten met de grenzen van de communicoatie ist ie em ant vorm, in reloatie toet ze situatie ze lampe goat ant brandn, int schole ist ie mee ol is nie ieder vak ze ding et ie wel meestol een idee ze matjes en vriendinnetjes vien em e coole pé mo bie em thus vien z’em up ze best gemoatigd of ok achter wa tied lat da ze kloven in de vlakte en bie’t ouder worden, wordt ze ze situatie thus ze zwakte t’moment dat ie olene wilt go weun, en dat lukt dat ie e meisje vient die tope wilt up zoek goan no geluk got et mis, net noois geleerd van liefde te ontvangen of der te geven, ofja ffkes, mo vaak voe nie te lang ze kriegn tope e kindje, e lach, e glim mo der zien pitten woa dat lastig is voe zomo ut te klimn dus je ziet em upgroeien in e rusteloos gezin mo nietn die em stopt vanaf ze eerste vulle zin spreekt ie boekdelen, t’leven deur de ogen van e kind die nog nie wit wat dat de toekomst em nog ollemale briengt we zien ier me zoveeln, mo voeln de zeste woede we zien dezeste zunne en we voeln dezeste koede de cyclus is oneindig, deurheen de atmosfeer wat dat em ooit et ogespeeld et kanse te reïtereren t’droait ollemaal in cirkels, concentrische spiraaln t’gevoel van jen omgeving wordt verwerkt in je verhaal tis ossan weer uniek, eenmalig of speciaal mo tegliekertied, ist e patroon die em herhaalt t’droait ollemaal in cirkels, concentrische spiraaln t’gevoel van jen omgeving wordt verwerkt in je verhaal tis ossan weer uniek, eenmalig of speciaal mo tegliekertied, ist e patroon die em herhaalt

t’leven dumpt us soms in barre situaties mor e diep dal is vaak e kanse toet e transformatie vernieuwt jezelvn, wachten briegnt je zelden innovoatie want succes zit in successie en we groeien deur de reloaties da we vormn, we voeln us vaak bedrogen zien e bron van inspiroatie mo toch liek et woardeloos in eigen ogen we zien zelden de betekenis dam en zoen us oenafwendboar verliezen tussen ol de botte stemmn in us hoofd, de druk voe te presteren werkt verlammend en verdovend, zeker ot er weinig man in je geloven je zelve nog de grotste skepticist ziet die twiefelt of daje wel in stoat ziet voe je zelfbeeld bie te beiteln soms is de tied nie meer dan zout in open woendes en oe kommet damme soms deugd voelen bie uze zoendes we willn, wa damme willn is bijzaak, we willn en goan ook olles der an doen voer us verlangn nor iets te stilln nim jet me kwalijk? kzien ook geweune vlees en bloed up zoek nor e maniere voe te leven die gin zeer mi doet en soms, zien der van die wegels daj olene moet trotseren en proberen los te loaten wat daj t’meeste zoekt we leern pas de haat kennen achter verliefd te zien zien zo verliefd daw olles haatn da nie up uze liefde liekt tis roar e, we haten soms zo zwoar da we verliefd zien up de haat up et moment da’t gehate verlies ervoart oe zoew toen trachtn van die zaken ooit te snappen on we us bie elke trede up e fout stap betrappen on we peizn, gedachten en mo woarde in e context kzien nie up zoek no shortcuts, mo peizn is de omweg tis goan, doen, ol zie je zo utstekend geniaal ist er e grote kanse daj nie wordt begrepen talent is overschat, et enigste da telt is daj de dingn doet da jen erte tegen je vertelt Lat je nie doen, stoa rechte voe jezelvn gie ziet de persoon die je et best kut helpen lat je nie kennen, doet elke ki je beste want tleven got noois stoppen met us te testen lat je nie vangen, ziet ossan up je hoede en tracht de boas te bluvn over stress en woede lat je nie doen, ol liek et tevergeefs ist ossan de moeite da je et tenminste wilt probeern t’leevn dumpt us soms in barre situaties mo we zien der up voorzien via acclimatisoatie we veranderen en passen us an, in correloatie met tgevoel dat in us zit, azo bluvn we in rotoatie dus gift nie up van eerste ki, je makt progressie tis erhaaln dak doen mo succes zit in successie tis d’herhaling van e handeling die leidt toet de impressie van talent bie elke stap verbert je connectie met etgene daj ant meesteren ziet, das de verkloaring dat nie ossan goat om skills opzich, mo de ervoaring deur de joarn die em upstapelt en iets concreet vormt nie upgeven is de sleutel toet compleet komn want kzien 33, up me voorhoofd ek rimpels kzien joengk van geest, k’kun mien da veroorloovn kbedoeln geweune ma ik voeln me nog ossan e leerling in elke discipline dak betrachten en peist nie, dat er met verlichting niet ku misgoan want oje in de zunne stoat wordt je schaduw zichtboar dus lat je ook nie vangn, an perturboatie t’succes van die successie is verboendn met moderoatie dus zoekt balans ol moej soms weg en were wippen met e consistente houding zit je rappe weer int midden gift nie up, vulharding is een van de grotste deugden die us automatisch briengt tot vergenoegdheid en vreugde probeert dus nie verslaafd te worden an je slicht te voeln want je slicht voeln is herkenboar en voelt dus doarom vaker veiliger dan etwa nieuws te goan proberen mo die veiligheid is niet wérd oj zit te creperen doet dus je beste, gif et nog e - kanse der zien veel obstakels voe te komn toet wa balanse en die stoat is nie oenschendboar, mo redelijk fragiel mo bluft voer heel je leven sluimerend aanwezig in je ziel Lat je nie doen, stoa rechte voe jezelvn gie ziet de persoon die je et best kut helpen lat je nie kennen, doet elke ki je beste want tleven got noois stoppen met us te testen lat je nie vangen, ziet ossan up je hoede en tracht de boas te bluvn over stress en woede lat je nie doen, ol liek et tevergeefs ist ossan de moeite da je et tenminste wilt probeern

De overheid is verassend incompetent kweetn zeker, ol die politiekers zien intelligent ebn gemiddeld et iq van de gemiddelde student mo toch ist lik dan z’under verstand verliezen achter t’stemmen kunt nie an dat er met zo weinig compassie wordt gehandeld ze geevn om nix, juste mor om geld en handel beslissingn zien gepakt met lobbyisten in et achterhoofd mo de gevolgen accumuleren, ze zien massas doof voe de stemme van’t volk, oj kak beloofd en juste mo ku lachen met us, ist logisch da niemand die grap gelooft en ook de media speelt in up elke catastroof da leidt toet et verspreiden vant geloof in e bizarre kloof die us wilt divideren, bie elk abonnement up een of ander media ziej in essentie pure angst ant koopn gin lange-afstand-lopers, ze zien naïf zien 2 meter vor under neuze en zien selectief hebberige, machtsgeile kapitalistn verklootn olles deur et ontberen van e langetermijnperspectief elke keuze die gemakt is lat e rimpel in et woater deur ol die joaren zien der dus tsnunami’s ontstoan lat us d’agenda zelf bepaaln, tis omdat boeit omdat we’t toeschouwn, want olles da je aandacht gift groeit gow nu werkelijk us leven spenderen an series checken beist dat uze dromen in d’achtergrond met de verveling vitten tied is kostboar, lat et nie deur je vingers glippen want up elk moment kut zomo gedoan zien voe gie en ik morgen is je nie beloofd, dus utstelln is eigelik gin ofstel mo stelsmoatig jezelf beroovn van de kansen toet creëren van geluk en van vuldoening te ontvangen t’moment daj iets probeert en da t’ook lukt ol die of-leiding, zet us oender druk gift us stress, makt us ziek, tis geliek wuk tis nie ok, mo tis de norm geworden de verzameldrang van mensen wost er ossan ol mor is enorm geworden deur de joarn, kapitalisme is e taal damme ollemale spreken, mo toch en we nix begrepen vant verhaal dat we schrieven, de drang is radicaal heel us leven stoat in teken van etwien die je betaalt we geloven niemi mo toch ist bepaald woar da we volgers zien van e religie woarin dat et geld centraal stoat verspil t’moment nie dat et goed goat beseft dat er nog dagen gon zien dat tleven nix van moves toeloat grijpt elke dag vast, lik of dat jen eerste en je latsten is der ligt zovele te wachten da prachtig is we zien in stoat voe menshen up de moan te zetten we kunnen ziektes genezen dien us bestoan beperkn we kunnen computers maken dien olle informoatie en mo, we investeren zelden in etwien ze boasisrechtn we zien capabel olles te manifesteren de mens is ongelimiteerd, en ku creëren kan geliek wat dat ie nodig et int leven produceren mo we oedn us hele dagen bezig met et consumeren were dezeste tiroade mo kvient onozel oe da zukke magische wereld me kut ontgoochelen daw mensen juste mo vergif en bucht voorschotelen ist er nie etwa verkeerd o niemand nooit nie stoat te popelen voe te werken? misschien ist wel tsysteem da suckt en nie de mensen dien te lui zien, we goan ollemaal gebukt oender et juk van in e wereld te moen leven da beperkt geboren als e woare schepper mo gin plekke voe te scheppn tis echt pijnlijk, normaal zoek dit soort zaken op e melo beat doen, mor uiteindelijk komt et er voe mien up nere dak dat int verleden ol gedoan en tis lik of dat er niemand ooit de waarschuwers verstoan en ze willn us scheiden van elkander want tegoare ziew in stoat e paradijs te creëeren van echte woarde zoender prijzen te plakken up olles dat me mo kunnen mo deur tope te werken en de andere ooit iets te gunnen mo t’ene ore derin, is t’ander derut zoender overdrijven et doe me zeer, want ik zie nu upt punt gekomn dak ik e ventje en dak olles zoe wiln geven dat ie wordt wien dat ie is en dat ie volut ku floreren dat ie gin stress moet en omdat de wereld sloat up nix de scholen indoctrineren, voorbereidend up de moatschappie die teert up onderdoanigheid en ze beleid olene mo ku voeren deur gemaskerde autoriteit fucking zielig, dat dit is wa dat we bereikt en gin uplossingn up deze track want niemand wilt et feit kennen dat start bie jezelvn, mo lat de liefde je leiden en der is gin ander keuze dan de wereld te verrijken