We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Breedbeeld

by Samoerai

/
  • Streaming + Download

    Purchasable with gift card

     

1.
Stel Nou 00:52
2.
Zeven uur, wakker worden want de dag begint. Beu om de routine te volgen, je wilt verandering. Maar iedereen wilt het dus hup, nog vlug de douche in en toch nog even stressen als je plots de juiste broek niet vindt. Maar... wie zoekt die vindt dus even later aangekleed, de keuken inspecteren of er nog iets in je lades steekt. En eenmaal dat je honger is verzadigd en je krant gelezen, is het tijd om net als gisteren alweer van wal te steken. Nine to five is codetaal voor een bedroefd bestaan omdat je na een tijd geen tijd meer vrij voor je behoeftes maakt. Je kan geen redding vinden in een maatschappij die zelf verloren is, omdat er buiten prullen niets te scoren is dat nuttig voor je is... Consumptie is een valse greep omdat je op het einde nooit zal hebben wat een ander heeft. En werken vind ik nodig, zo blijf je zelf gebalanceerd. Maar in een hokje zittend broed je haastig op een drang naar meer. Het werk vandaag is schappelijk, de baas is wel tevreden en de klanten zijn gemakkelijk. Of dachten we... Daar is er plots die ene lastige, die heel de dag van goed naar slecht in één moment veranderde. En het wordt erger met het uur, op den duur maakt een slechte situatie een persoon het leven zuur. Maar goed, de dag zit erop, je gaat naar huis. De frustratie van daarnet zit diep verscholen onderhuids. Nog even in de file, verspilling van je tijd... En op dat moment denk je dat je dingen niet begrijpt. Je leven lijkt perfect maar toch mis je iets vanbinnen dat je niet meteen zal vinden, dus heet ik jou... - Welkom in het spiegelpaleis, waar ik je psyche bekijk... Je ziel vergelijk met anderen uniek zoals jij! Wij, zijn, amper een reflectie, een beeld. Hetzelfde als je medemens maar anders verdeeld. Dit is het spiegelpaleis, waar je een ieder bekijkt... als een weerspiegeling van jouw individualiteit. Want we zijn, allen één, diep in de essentie... Dat weet ik als ik telkens naar de mens zie. - Het is zeven uur in de morgen en ik hoor de klokken luiden... De dag zit nog verborgen in de ochtendgeluiden. De hanen kraaien, de vogels fluiten, plots is het duister, totaal verdrongen en honderdduizenden mensen worden uit hun slaap gerommeld. De zon die staat buiten te pronken bovenaan de hemel als geboren en gekomen uit het donker. Tijd om uit te blinken in de job die je al jaren doet. Een haatgevoel jegens hetzelfde ritme die je dagen voedt. Soms gaat het goed, maar in de winter is het baanverkeer verhinderd en het goed humeur totaal verwoest. Er is veel volk op baan, elke avond. Elke ochtend is er file, komen mensen op hun job te laat... Er zijn betreurende ontslagen, zelf begint het al te knagen in je knobbel als je denkt aan al die zaken. Auto geparkeerd, nog eerst een sigaret. Het is geautomatiseerd zoals de koffie en gazet. De grote wijzer tikt de twaalf, het uur is aangebroken dat je komt tot het besef dat je nog uren moet verkopen. Sowieso geen slechte job maar super is iets anders als er na die jaren werken echt geen klein detail verandert aan de handeling of handel, waar een vierde van je leven speelt en na een tijd je absorbeert, je wordt het ware evenbeeld. En soms wordt jij de lastige klant en is het omgekeerd. En maak je mensen heel hun dag kapot en geef je wonden mee. We breken allen uit karakter met momenten... Zelfs de regen overvalt je midden in de mooie lente. Allen moeten we beseffen dat we pas vrij zijn als iedereen zal respecteren dat we gelijk zijn. Je levenshouding is de ware spiegel van je wijsheid. Wees het goede voorbeeld, liefde zal je prijs zijn. Altijd zul je winnen op het einde van de tijdslijn... Als je niet alleen naar ik maar wij kijkt. - Welkom in het spiegelpaleis, waar ik je psyche bekijk... Je ziel vergelijk met anderen uniek zoals jij! Wij, zijn, amper een reflectie, een beeld. Hetzelfde als je medemens maar anders verdeeld. Dit is het spiegelpaleis, waar je eenieder bekijkt... als een weerspiegeling van jouw individualiteit. Want we zijn, allen één, diep in de essentie... Dat weet ik als ik telkens naar de mens zie.
3.
Monster 03:15
Peter, is 21 jaar, zit op kot in Gent. Studeert sociale wetenschappen, maar hij blokt niet echt... Spendeert zijn wekelijkse cash de eerste dag. Hij verkocht om rond te komen, maar nu leeft hij ervan! De lessen worden zelden nog gevolgd. De dag begint voor Peter pas om drie, met het letterlijk gevolg dat zijn bioritme stoort, de slaap is niet te vatten, vervreemding van de vrienden uit de middelbare klassen. Breken met contacten en hij stapelt schulden op. Hij is bang van de omgeving want hij heeft geen hulp gezocht op het moment dat gewoonte transformeert in verslaving... Dagelijks routine, zelfde portie, zelfde lading! Peter is verlegen geworden, leeft in het donker... Hij kan maar hopen op een wereld zonder zorgen, waar hij streven kan naar morgen, maar hij wemelt in de horror van verslaving. Peter is bezeten door het monster! - We zijn onder controle van het beest. Van het beest! En haast niemand op de wereld die het weet... Verslaving is het einddoel voor al wie consumeert. Lam geworden door de misselijke wereld om je heen... - Guy, is pas 32, was een jaar getrouwd. Twee kinderen, een mooie villa en een knappe vrouw. Plots, de scheiding, ze bedroog hem met een ander... Nam de dochters mee en liet hem alleen, met lege handen! De villa werd verkocht, een depressie op kop. Hij verliest zijn job en hij komt terecht in een slomp... Zoekt zijn weg naar een krot, zuipt zijn lever kapot, spendeert zijn laatste geld aan drank, kampt met etenstekort. Hij wilt zijn dochters gaan bezoeken, maar is dagelijks zat. Wordt opgepakt door de politie, zit een maand in de bak! Voor het beroven van een brouwer, het breken van de grenzen... Moet zijn dochters contacteren via telefoongesprekken. Dat is al moeilijk als je klinkt als een zatlap... Hij is getekend voor het leven door zijn strafblad. Vast in de sleur die hem zal breken op een morgen, in de greep van verslaving, bezeten door het monster! - We zijn onder controle van het beest. Van het beest! En haast niemand op de wereld die het weet... Verslaving is het einddoel voor al wie consumeert. Lam geworden door de misselijke wereld om je heen... Om je heen! We zijn onder controle van het beest. Van het beest! En haast niemand op de wereld die het weet... Iedereen is slachtoffer geworden van de tijd. Opgesloten in jezelf omdat niemand je begrijpt. - Rita, is 53 jaar en woont alleen. Werkt al 40 jaar, voltijds, zonder geween. Minimum verdiensten en maximale problemen en al meerdere personen die haar kwetsten in het leven. Doodgeboren dochter en haar moeder is gestorven. Ze moet zwoegen voor niets, heeft al veel te veel gevochten. Vijf jaar gestopt met sigaretten en nu rookt ze als een schouw... Enkel in haar kat ziet ze nog trouw. Iedereen geholpen met alles doorheen de jaren en na alles, door iedereen in de steek gelaten! Chatten via internet met onbekend gespuis. Enkel werken is een reden om te komen buitenshuis. Ze eet te weinig, maar de centen zijn beperkt. Dus het leven wordt te lastig met een ongezond effect. Haar hoofd staat op ontploffen, niet bezig met de honger... Want ze voedt met haar verslaving de begeerte van het monster! - We zijn onder controle van het beest. Van het beest! En haast niemand op de wereld die het weet... Verslaving is het einddoel voor al wie consumeert. Lam geworden door de misselijke wereld om je heen... Om je heen! We zijn onder controle van het beest. Van het beest! En haast niemand op de wereld die het weet... Iedereen is slachtoffer geworden van de tijd. Opgesloten in jezelf omdat niemand je begrijpt.
4.
Blijf met je voeten op de grond... zweven is gevaarlijk! Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen. Eerlijke verhalen verliezen zo hun geaardheid, want overal waar geld spreekt, zwijgt de waarheid. En ik herhaal het voor de zekerheid... Je mag de waarheid niet verwarren met de mening van de meerderheid! Want er zijn wereldwijd opinies die verschillen, misverstand na misverstand geschiedenis verspillen. Tijd is onomkeerbaar, de klok is niet te stoppen, te vertragen of te breken want de wijzers blijven volgen... Tijd is niet gebonden aan een uitvinding van ons, het staat los van de klok, in contact met de kosmos. Dus pas op wanneer je keuzes maakt, leef je leven als barmhartige Samaritaan of leugenaar. Heb je je ego in controle of gebeurt het vaak dat je uit eigenbelang iemand treurig maakt. Je eigen zuiveren, een hele karwei... Als je de regenboog wil, krijg je de regen erbij! Maar na regen komt er zonneschijn. Wees niet overhaast, alles op z'n tijd. Gandi zei het al, besef het: “De aarde heeft genoeg voor ieders behoefte maar heeft niet genoeg voor ieders hebzucht.” Dus denk goed na zodat je zelf je leven redt. Want op het einde houd je enkel vast wat je gegeven hebt! - Gewoonte is aanvankelijk fragiel zoals een spinnenweb maar wordt al gauw zo sterk als een kabel. Dus denk goed na waarvan je een gewoonte maakt want de gevolgen blijken vaak abominabel. Pas op wat je doet, wat je wil... Met daden en woorden, denk goed na voordat je oordeelt! Pas op wat je denkt, wat je zegt... Haat is niet nodig. Nee! - Denk goed na voor je beslissingen neemt, er zijn gevolgen... Je voelt ze niet altijd meteen maar op een morgen is het zover, boontje om zijn loontje! Mensen met een grote mond zingen achteraf altijd een lager toontje. En wie de bal kaatst, verwacht hem best terug. Haast en spoed, zijn zelden goed dus handel niet te vlug. Ga op zoek naar een reden bij het maken van je keuzes en denk goed na wat er daarna zal gebeuren. Fouten, zijn veelal te voorkomen door jezelf. Als je eenmaal hebt geleerd ervan vermijd je ze best, want de pijn die wordt berokkend escaleert. Je kan beter voorkomen dan genezen, heb ik van m'n ma geleerd! Dus voortaan, denk ik tweemaal na voor ik beslis... Eenmaal uitgesproken wordt een zin niet meer gewist. Reizen in de tijd is een onmogelijke taak, dus je kan niet meer veranderen wat ooit is misgegaan. - Gewoonte is aanvankelijk fragiel zoals een spinnenweb maar wordt al gauw zo sterk als een kabel. Dus denk goed na waarvan je een gewoonte maakt want de gevolgen blijken vaak abominabel. Pas op wat je doet, wat je wil... Met daden en woorden, denk goed na voordat je oordeelt! Pas op wat je denkt, wat je zegt... Haat is niet nodig. Vriendelijkheid speelt in je voordeel. - Pas op wat je doet, wat je wil... Met daden en woorden, denk goed na voordat je oordeelt! Pas op wat je denkt, wat je zegt... Haat is niet nodig. Vriendelijkheid speelt in je voordeel. Gewoonte is aanvankelijk fragiel zoals een spinnenweb maar wordt al gauw zo sterk als een kabel. Dus denk goed na waarvan je een gewoonte maakt want de gevolgen blijken vaak abominabel.
5.
Breedbeeld 03:20
We zitten met een rookverbod, maar sigaretten die verkopen nog... Zo blijven we verslaafd, de consument hou je gewoon voor zot! Kopen, kopen en verkopen is de leuze. Maar de bodem van de zaak komt aan het licht wanneer de meute enkel vreugde haalt uit materiele vertier. Net als een kerstboom wordt de hele wereld versierd... En emoties zijn zeldzaam, alsof het enkel en alleen om geld draait, de winkels zijn ontelbaar. We leven in een staat van overvloed, een overroepen welvaart. Het kuddeleven die er voor de mensen als model staat. We hebben geen modelstaat maar zelfhaat! We vloeken dat de tijd rondom de wereld veel te traag of te snel gaat... Nooit is het goed we blijven zoeken naar iets! Als alles lijkt perfect te zijn neem je genoegen met niets... Het is cliché maar wederkerig bij de mens te blijven denken dat er altijd iets je pad zal ondermijnen of versperren. En terecht... Echt elk systeem is verdacht! Alle grote multinationals bespelen de markt... Elke keten met een internationale bebouwing is automatisch medeplichtig aan het leed van de dag. Dat is heel wreed, iedereen leeft mee met tv. Andermans fake problemen waarin je mee zweeft. ‘s Avonds zitten we allen samen en niemand heeft zeer als dagelijks de mensen voor ons sterven in breedbeeld. - Satellieten zijn de wakers aan de hemel die verhalen van ons nemen en vertalen voor de wereld in breedbeeld! Elke oorlog is oneerlijk, lees wat over ons verleden maar we zien het liefst de feiten op een breedbeeld! We vernietigen de vrije wil en ieder die de vrijheid wilt... Je ziet het ongetwijfeld op een breedbeeld! De media is er als slavendrijver die de ware feiten photoshopt. - Ik zie het dagelijks gebeuren de wereld is in tranen door gebeurtenissen erg genoeg om waarlijk te verscheuren. Ondraaglijke sleur, de aarde geurt naar hoogverraad. Het water kleurt bedroevend troebel als de kranen openstaan. Een derde van de wereld leeft in armoede... Overal ter wereld roepen kinderen hetzelfde: "Ik ben bang moeder, hou me vast moeder, heb een beetje honger. Voel me niet zo lekker meer met die infectie op m’n longen." De grootste doodsoorzaken zijn door mens gemaakte wapens, met als de doel de depopulatie van bepaalde staten. Wij zien het gebeuren op televisie en internet en allemaal geschokt zolang je iemand op een filmpje kent. Het is de media die speelt op je gevoel... Het kan amuserend zijn, maar wil je leven zonder doel? Afgeleid door allerlei, het houdt je bezig met een reden, leidt de aandacht weg van zaken die men eeuwig heeft verzwegen. Geblinddoekt door illusie zijn we allemaal belogen, gestuurd door situaties die de rassenhaat verhogen. Verslaafd aan elektronica en materiele spullen op de markt gebracht door mensen om hun zakken mee te vullen. We zijn slaven van de kabelmaatschappij, om reclames niet te hoeven zien betalen we wat bij. Er is dagelijks lijd, elke minuut zijn er verhalen van pijn... Wij zien het spoor in breedbeeld en nog raken we het kwijt. - Satellieten zijn de wakers aan de hemel die verhalen van ons nemen en vertalen voor de wereld in breedbeeld! Elke oorlog is oneerlijk, lees wat over ons verleden maar we zien het liefst de feiten op een breedbeeld! We vernietigen de vrije wil en ieder die de vrijheid wilt... Je ziet het ongetwijfeld op een breedbeeld! De media is er als slavendrijver die de ware feiten photoshopt en ze daarna verspreidt in breedbeeld! - Satellieten zijn de wakers aan de hemel die verhalen van ons nemen en vertalen voor de wereld in breedbeeld! Elke oorlog is oneerlijk, lees wat over ons verleden maar we zien het liefst de feiten op een breedbeeld! We vernietigen de vrije wil en ieder die de vrijheid wilt... Je ziet het ongetwijfeld op een breedbeeld! De media is er als slavendrijver die de ware feiten photoshopt en ze daarna verspreidt in breedbeeld!
6.
Ik woon al vijf jaar in een ijzeren constructie. Spullen missen ziel, maar ze blijven in productie. Want we kopen ze... om je het gevoel te geven dat zo, al je onzekerheden zomaar zijn verdwenen. Fout, net als medicijnen niet genezen, maar symptomen van een ziekte verbergen, blijf je onzeker in je binnenste. Je innerlijk kan nooit worden verzadigd met externe applicaties of moderne informatie of communicatiemiddelen. Midden in de technocrate wereld zie ik hoe gevoel en liefde snel verminderen. Voor de kinderen wordt alles nog eens uitvergroot want hoe moet je je voelen als je later nergens thuis meer hoort? Het is een buitensporige manier van handelen wanneer je enkel wat jezelf niet zint wil gaan veranderen. Wat met de anderen, behandelen we mensen zoals handel of wat denk je? Kan het nog wat erger? Als de mensen op de tram of op de straat niet reageren als je vraagt hoe laat het is want ze zijn veel te druk bezig. Het stoort me dat we klagen over tijdstekort, terwijl onnuttige zaken het meeste van de tijd opslorpt! We kijken hersenloze shows op televisie en problemen in de wereld schuiven wij af op de crisis. Tijdelijk zijn alle conflicten want we vergeten ze... We geven er niet om zolang we zelf maar overleven... En over leven gesproken... Hoe overleven je woorden wanneer de menigte ze niet eens wilt horen? Denken doet vragen, doet zoeken, doet lijden, doet pijn. Daarom dat je liever televisie kijkt. Je laat een ander graag het denken doen voor je en voor al die luxe spullen heb je deftig poen nodig. Dus moet je mee in het systeem, waar je vernietigd wordt. Omdat je voor een toegangskaart stiekem hebt je ziel verkocht. - Waar moet het naartoe? Wat moeten we doen? Misschien komt het wel allemaal goed en zijn we enkel meer bewust van ons doel en daarom strijden we wat harder en voelt alles zo koel. Eyo! Ik vraag me af... Waar moet het naartoe? Wat moeten we doen? Misschien komt het wel allemaal goed en zijn we enkel meer bewust van ons doel... Maar na de strijd komt overwinning, een gelukkig gevoel. - We nemen allen rilatine, de ene in de vorm van cafeïne en de andere heeft liever een borrel of nicotine. De ene is dan weer verslaafd aan roddelmagazines en de helft van alle mannen kijkt naar porno maar ze liegen. Iedereen heeft MSN of Facebook vol met vrienden en we kiezen willekeurig want we hebben ze te kiezen. We gaan voor routine... Van al die sociale hulpmiddelen wordt alleman sociaal invalide. We kunnen niet meer spreken met elkaar, we moeten feesten, moeten kijken naar tv of op een PlayStation spelen. Zelfs wanneer we eten, speelt er ergens een tv... We zijn na al die jaren van elkaar vervreemd. Het is al sinds de tijd van Rome dat men het weet. Brood en spelen voor het volk, je verdeelt en heerst. Want hoe meer je mensen afleidt, hoe minder je ze inleidt in zaken met betekenis zodat men altijd kind blijft. We blijven spelen, we worden niet volwassen. Er is enkel maar die schijn omdat ons speelgoed verandert... Snap je? Alles wat je wil heb je vanbinnen. Dus hoe lang je buiten zoekt, je zal het antwoord nooit vinden. Net als een rups kan je veel bladen verslinden Op een dag verlaat je de consumptie en word je een vlinder... Dus de keuze is aan jou, wil je vliegen of je leven verder blijven in een wereld zonder liefde... Ecologisch zo vernieuwend, darwinistisch is het ideaal voor ons milieu maar o zo ontzielend. Yin van yang gescheiden in de westerse beschaving, iedereen heeft minstens één verslaving weet ik uit ervaring. Ik zie het rond me, zie het als ik in de spiegel kijk. Een junkcultuur, met junks die puur geloven in een nieuwe tijd, van snufjes en reclame, maar waar gaan we naartoe? Soms heb ik het gevoel dat niemand me zal horen als ik roep: - Ey! Waar moet het naartoe? Wat moeten we doen? Misschien komt het wel allemaal goed en zijn wel enkel meer bewust van ons doel en daarom strijden we wat harder en voelt alles zo koel. Eyo! Ik vraag me af... Waar moet ik naartoe? Wat moet ik nu doen? Misschien komt alles op het einde wel goed en ben ik enkel meer bewust van m’n doel en zie ik het zowaar als plicht om anderen te zeggen hoe ik me voel.
7.
Eigenhandig 05:01
De grootste dief van allemaal is ongetwijfeld de tijd. Zolang je onbeslist blijft speel je veel seconden kwijt. Maar je wint wel aan mogelijkheid, zolang keuzes niet genomen worden weet ik dat alles mogelijk blijft. De wegen blijven open, kansen voor het grijpen. Een onbenutte kans bevat voor altijd zijn geheimen... Probeer dus een balans omtrent het handelen te krijgen. Bestudeer jezelf om ook de ander te begrijpen. Verrijk je ziel met boeken lezen, wandelen of reizen of met vrienden mediteren in Galactische paleizen. Met familie lekker eten, televisie snel vergeten en de liefde voor het leven via alles te bereiken. Dat is wat ik wil verspreiden, om mensen te begeleiden. Schrijf om ook mezelf in de ogen te kunnen kijken. Leerling van mezelf en ook een leraar voor een ander en een leerling van dezelfde want we leren van elkander. Je moet het leven laten komen als het komt... Er is geen enkele manier om te ontsnappen aan je lot. Product van evolutie en een klein tikkeltje god of noem het eender wat je wil, het zit in ieder van ons. Een vonk! Centrale zon, gemeenschappelijke bron van inspiratie en creatie, waar het allemaal begon. Het midden van de wereld is aanwezig in je eigen, dus je bent omringd door iedereen, de leegte kan verdwijnen. - Doe enkel maar je best en vertrouw op de rest dat het in orde komt. Goud in de mond heb je enkel bij de morgenstond... Dus, wees zuinig met je woorden en besef elke min heeft een plus in de uiterste regionen. Zorgen maken lijkt dus onvoorwaardelijk verloren tijd, maar zorg dat je het maakt zodat je tijd hier niet verloren blijkt. Het leven zit vervat in paradoxen... Dus om stil te staan bij zaken moet je stappen om te botsen. Leren doe je enkel door het denken te blokkeren en je geest zich laten vullen met universele sferen. Laat je zomaar inspireren door de kosmische planeten om zo waarlijk tot een goed begrip te komen van het leven... Meditatief, is educatief... We hebben alles wat we willen maar we weten het niet. Hoe jij de dingen bekijkt, zullen ze zich aan je vertonen. Want je geest kan meer dan wat je hebt ervaren in je dromen. Een positieve houding zal dit werkelijk creëren als je werkelijk die positieve houding zal creëren. Half werk is geen werk, dus zou je beter wachten als je ziet dat je geen vrede kan sluiten met je gedachten. Allen, zullen we dat ene pad betreden als we klaar zijn voor de tegenwind die ons lijkt te blokkeren. Maar net zoals een kite tegen de wind moet balanceren om te stijgen moet je van je tegenstand het meest leren. - Wees enkel wie je bent en niet wie je zou willen zijn. Want kritiek op wie je bent doet uiteindelijk minder pijn dan de dreigende gedachten aan de leugens die je maakte, om jezelf te preserveren en de meute te vermaken. Je animale ego heeft de leiding van je leven of dat denk je, hij stuurt zijn troepen af op je begeerte. Want iedereen die wil wel wat maar eigenlijk wil iedereen niet alles wat ze denken te willen, ze lijken schizofreen. Gehersenspoeld door televisie en reclame, zie je plots dat ieder spreekt over zijn visie en verhalen. Alles gekopieerd en er is niemand nog beschaafd genoeg om toe te geven dat we diep vanbinnen heel weinig verstaan. Dus bij deze, word ik vast de eerste... Maar ik snap dat dit de enige manier is om te groeien in men leven, dus ik doe het zonder toe te geven aan het voorgeprogrammeerde ideaal dat me wil keren. Mooi zijn is gewoon voldoen aan relatieve termen... Iedereen heeft zo z’n eigen talenten om te ontdekken, in zichzelf. De helft is er niet van bewust en laat zich zo manipuleren door het andere grut. Je moet geloven in jezelf, niet in wat sommigen beweren. Want de waarheid is verschillend voor ieder op deze wereld. Stap dus in het leven met vertrouwen en besef dat het aan jou is om je eigen mooie wereld op te bouwen.
8.
Wonderelixer 04:35
Ik werk van tien tot zes, zodat ik maandelijks m'n verdienste heb en hou mezelf in evenwicht omdat ik dat te kiezen heb. Ik chill van zes tot twaalf, totdat ik slaap. De wereld waar dromen worden geboren is astraal. Alles is er mogelijk, zolang ik niet ontwaak en ik niet terugkeer naar men alledaags bestaan... We staan, samen voor een oplossing maar zien het niet omdat we altijd denken dat er nog wat is. We worden met de neus vanboven op het feit gedrukt dat alle ellende die we kennen komt door je eigendunk. Denken dat je beter bent, groter lijkt, stoerder praat... Onbegrepen omdat niemand je gevoel verstaat. Mensen dragen maskers en verbergen wat hen moedig maakt. Ze kroppen hun emoties op, kijk hoe je schaamt. Ze zijn angstig, verstoppen hun fobieën, gaan door de knieën om het lage ego te bedienen. Iedereen wil vrienden en succes moet je verdienen. Dus je kleedt en gedraagt je volgens fashionindustrieën in de hoop om zelf een ster te worden. Een gevecht met jezelf, dat je nooit zal winnen zonder diep gekwetst te worden. Zelfverontwaardiging! We maken allemaal dezelfde shit mee, dus bespaar me je verklaringen. Doe er wat aan, help je broeders van de straat. Zeg ze niet hoe te gedragen want we doen het allemaal. Geen spiegel die nu nog baat! De enige manier om jezelf te zien is in de weerspiegeling van elkaar... Leer dus uit de fouten die je vroeger hebt gemaakt. Geef de lessen door aan iemand die het moeilijkste doorstaat. Zoals jij het ooit zelf deed, zoekend naar wraak. Leugens maken: Een keuze die je moeiteloos maakt. Vroeger was je zelf slaaf van de haat... Maar nu versta je dat liefde het antwoord is op iedere vraag, vandaar... - Soms denk ik dat de mensen op me lijken. Dat voel ik diep vanbinnen, jij ervaart dezelfde pijnen zoals mij. We geven op alsof het een gewoonte is zodat de hoop verborgen zit voordat hij zelf verloren is. Maar samen zijn we sterk... Daarom blijven we verbonden met elkaar zoals de dood en Allerheiligen... Het is niet altijd mooi maar dat is eigen aan de wereld waarin wij allen ons leven moeten leiden. - Ik heb geen ziel, ik ben een ziel, ik heb een lichaam, voortdurend in beweging en toch bij de dingen stilstaand. Ik denk goed na voor ik gedachten zal verspreiden, want conflicten wil ik liever vermijden te allen tijde. De spanning is te snijden, maar deze samoerai heeft geen zwaard meer nodig om zichzelf door de strijd te leiden. Het woord is wat ik dagelijks hanteer, terwijl ik boeken lees ‘s avonds laat, in men kamer wat studeer. Flarden van Hebreeuws, Latijn en veel meer... Doen me simpelweg beseffen dat allen stammen uit één bron van energie... Een wonderelixer. Simpelweg een geometrische formule op papier... Voor degenen die het willen zien. Of een zuiver gevoel, vanbinnen in je binnendringend in je ziel. De ene rationeel en de andere op gevoel, het maakt niets uit om te komen bij je doel. De wegen zijn oneindig, de routes soms gevaarlijk. Maar je leert een wijze les bij het begroeten van obstakels. Leren uit je fouten en onthouden en proberen om je houding in het leven te verbouwen tot iets beters. - Je kunt het... Je weet het... Maar wilt het niet proberen. Bang van alle pijn vanbinnen want je voelt je zo onzeker. Daarom vlucht je liever in een zelfgemaakte wereld waar je alle problemen uit het verleden kan vergeten. Of voor even... Tot je weer ontploft! En je niet meer kan geloven dat het beter wordt. Je denkt jezelf geheel te kennen maar vanbinnen weet je beter... Je weet niet eens waar je moet beginnen. Dus vergeet het! Je doet het niet, je staakt de strijd en speelt gewoon de rol voor jou gemaakt door deze maatschappij. Zonder aarzelen, je hele leven. Of het nu toevallig is of niet ze blijven investeren in het vroegtijdig conditioneren, manipuleren. En ze zorgen dat je nutteloze zaken moet gaan leren op school... Er is een reden dat je achterstaat en niet begrijpt waarom de menigte je zwarter maakt. Een harde wereld waar we moeten consumeren om te leven, of dat is de boodschap van de meeste. Maar de keuze ligt bij jou, breek je vrij van alle ketens. Zodat jij je naasten helpen kan ontsnappen aan zo’n leven. - Soms denk ik dat de mensen op me lijken. Dat voel ik diep vanbinnen, jij ervaart dezelfde pijnen zoals mij. We geven op alsof het een gewoonte is zodat de hoop verborgen zit voordat hij zelf verloren is. Maar samen zijn we sterk... Daarom blijven we verbonden met elkaar zoals de dood en Allerheiligen... Het is niet altijd mooi maar dat is eigen aan de wereld waarin wij allen ons leven moeten leiden. - Soms denk ik dat de mensen op me lijken. Dat voel ik diep vanbinnen, jij ervaart dezelfde pijnen zoals mij. We geven op alsof het een gewoonte is zodat de hoop verborgen zit voordat hij zelf verloren is. Maar samen zijn we sterk... Daarom blijven we verbonden met elkaar zoals de dood en Allerheiligen... Het is niet altijd mooi maar dat is eigen aan de wereld waarin wij allen ons leven moeten leiden.
9.
Schaduwzijde 06:09
Ze zegt me soms: ”Vroeger maakte je zoveel meer grappen.” Terwijl ze zelf weet dat er niet meer valt te lachen in de robotmaatschappij. Een kind wilt ze al zeker niet, als het alleen maar pijn doorheen de fasen van z’n leven ziet. Dat snap ik wel, dat laatste wil ik evenmin... Het allerliefst wil ik gelukkig worden, samen één gezin, niet gekoppeld aan een job waarin ik langzaamaan verkrimp en ik enkel wordt gebruikt. Het draait allemaal om winst... Negen tot vijf ben je een slaaf ingeplugd in het systeem, een financiële soldaat. Opgefokt door media, ze verkrachten je mentale. Loop niet achter op de mode of je past niet in het plaatje. Is dat het dan? Wil je een kind op deze aarde zetten die je dan moet kleden volgens wat ze in reclames zeggen. Omdat hij anders wordt verstoten door de rest... Weer een kind met trauma's omdat hij op school werd gepest. Wil ik zelf wel vader zijn in deze maatschappij, waar ik men zoon of dochter moet beschermen van het kwaad in deze rare tijd. Ik zit met vragen, is deze meid het echt voor mij? Zal ze me blijven steunen, ook al spelen we de weg weer kwijt? Al denk ik positief is dat niet altijd makkelijk. De wereld is een hel en elke vlam is er vergankelijk. Maar liefde is een vuur dat eeuwig brandt... Dus ban ik alle angst, en ik hoop dat de wereld het snapt! - Want het is tijd, om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van men leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren Het is tijd, om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van men leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren. - Ze vraagt me soms: “Waarom ben je niet meer zo gelukkig?” Dan weet ik niets te zeggen, dat verberg ik met een knuffel, maar eigenlijk weet ik het wel. De wereld draait door... Ik ben het zelden of heel weinig met m’n ego akkoord. Ik voel me soms wat schizofreen, oncontroleerbaar, agressief geladen en m’n daden onomkeerbaar. Onder controle van demonen in m’n binnenste, de beslissingen die ik dan neem zijn zo verschrikkelijk! In de schaduw van de woede en de waanzin, gewaarschuwd voor de schade maar toch boet ik met verslaving... Het lijkt een automatische manier van handelen, een voorgeprogrammeerd proces, niet zomaar te veranderen. Het blokt de liefde af en plaatst je in het duister. Egocentrisch, ikke, ikke. Luister naar mij! Want ik heb gelijk, dat is geen mening maar een feit. Maar achteraf bekeken heb ik spijt. Want de tijd van discussie ben ik bezig met mij en niet met jij of met wij, ook al denk ik het. En ben ik niet bereid om me bij de zaken neer te leggen en denk ik er niet aan de juiste vragen eerst te stellen. Ik beheers mezelf niet als ik verwijt of ik vloek... Ook al weet ik goed genoeg wat de pijn met je doet, voelt het niet alsof ik iemand wil opzettelijk bezeren maar dan eindigt het gesprek alweer met enkele problemen! - Het is tijd. Om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van m’n leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren. Het is tijd. Om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van m’n leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren. - Ze vraagt me soms: “Waarom is de wereld zo oneerlijk? De goeden sterven jong, zonder enige reden.” Dan weet ik niet of ik het antwoord ooit zal kunnen geven... Als ik zelf mezelf niet eens volledig ken of kan ontleden. Ik worstel met de schaduwkant, duw me van de wereld af, verraden door mezelf en de omgeving die me steeds verwart. Ik ga de strijd aan met het kwaad en lever tegenstand en leer vooral uit fouten, zo verbeter ik m’n tweede kans. Ik heb zoveel beseft de laatste drukke maanden... Onbaatzuchtigheid en altijd rustig praten, de liefde van je leven, je vrienden en je neven. Familie moet je in principe altijd respecteren. Dus denk ik aan de toekomst en niet meer aan het heden. Zodra ik het vermeld is nu diep in het verleden... Dus geschiedenis geschreven, een cursus zelfkennis. Het doel is nog uit zicht maar op de juiste weg ben ik. Ben nog niet klaar om voor een kind te kunnen zorgen maar de wereld is het ook niet! Dus knipoog ik naar morgen en laat de zorgen varen tot de golven ze doen breken en m’n schaduwzijde onder gaat, om zorgeloos te leven. Donkere fragmenten zullen altijd in me zitten. Nooit is iets perfect, maar je kan niet op alles vitten. Wees tevreden met jezelf, doe je best en aan het einde van de rit stap je simpel uit de barre schaduwzijde. - Want het is tijd. Om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van m’n leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren. Het is tijd. Om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van m’n leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren. - Het is tijd. Om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van m’n leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren. Het is tijd. Om zonder liegen naar mezelf te kijken. De spiegel confronteren om de schaduw te begrijpen, die ik draag. Verstaan dat het een deel is van m’n leven en zonder enige twijfel m’n schaduwzijde trotseren.
10.
Onwenselijk 02:08
Kindsoldaten wens ik wapenvrije landen toe, de mensen voor altijd bevrijd van slavernij en adderbloed. Alleenstaande ouders wens ik een groter maandloon, dat elke dakloze in een centrum van de staat woont. Wens de allochtonen allen eerlijk beleid. Voor de terminale patiënten wens ik zeeën van tijd. Sukkelaars en bedelaars wens ik vrijgevige vrienden en dat zoekende werklozen ooit nog veel gaan verdienen. Studenten wens ik motivatie toe om goed te blokken, dat nooit een vrouw of man zich voor de spiegel moet verstoppen. Holebi’s wens ik dat de wereld ze aanvaardt. Voor celebrities hoop ik dat de roddelpers vergaat, voor iedereen geroofd van basisrechten: rechtvaardigheid. Dat grote bazen op plantages vaker wat genadig zijn, ik wens de wereld vrede toe over het aardse rijk. De mensen wens ik dat ze ooit nog botsen op de waarheid. Alcoholiekers wens ik ijzersterk karakter, soldaten in de oorlogszone vijanden die lachen. Koppels met problemen wens ik liefdevolle nachten en voor weduwen het beeld van hun geliefde in gedachten. En voor iedereen die anders is wens ik de acceptatie, hoop op eerlijk handelen bij elke arrestatie. De blinden wens ik dat ze alles zien terwijl ze horen dat een vrouw geen pijn moet lijden als een baby wordt geboren. Geestelijk gestoorden wens ik heldere gedachten, manisch depressieven minder schommelende nachten. Personen op de afkick wens ik doorzettingsvermogen, zelfmoordterroristen het ontlopen van de dood. De religieuze meute wens ik rationale rede, de Gazastrook bevrijd door een nationale vrede tussen machinale legers op het thuisfront. Het meest van alles hoop ik dat er minstens één van deze wensen uitkomt.

about

In afwachting van Samoerai zijn opkomende album ‚Up zoek no de Verloren Tied’ hebben we nog een kleine extra in petto. We zijn in de archieven gedoken en we liepen er een vooralsnog onuitgegeven project van Samoerai tegen het lijf. De desbetreffende cd is tot stand gekomen in de periode 2007-2011 en bevatte (bij de laatste versie) 10 tracks die geproduceerd zijn door Samoerai zelf, maar die nooit zijn opgenomen. Na jaren van requests en dreigbrieven vond Samoerai dat het stilaan tijd werd om de cd alsnog op te nemen. Aangezien de beats geproduceerd zijn in de jaren stilletjes zijn de oorspronkelijke bestanden nergens meer te bekennen en werden de tracks opgenomen op de .mp3 files. Breedbeeld. De titel spreekt voor zich, maar laat vooral de teksten tot je spreken. En oh ja, er is nog een kleine verrassing…
-
Bookings: Info@phatmark.be
More info: www.phatmark.be

credits

released April 28, 2015

All tracks produced by Samoerai
Artwork by Oh Snap Grfx

license

all rights reserved

tags

about

Phatmark Collective Belgium

Welcome to the Phatmark Collective Bandcamp. We hope you enjoy the music.

contact / help

Contact Phatmark Collective

Streaming and
Download help

Shipping and returns

Redeem code

Report this album or account