Soms is us leven nie te overzien
en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn
elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk
gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen

me dromen beginnen langzaamaan of te brokkeln
toet up punt gekomn dak moeite en met ol nere te tokkelen
want wien deelt er nog verdriet, angsten, oenzekerheid
ot heel de wereld juste mo met maskeroades bezig bliekt

mo kunt nie loatn, tis soms sterker of mezelvn
drop ek negatieve ploaten ol kuk niemand doamee elpn
zien me zinnen gemetst met troanen… en bloed ek ok ze nereschrieven
tis melig, kweet et, mo tis nu echt gedoan

met ieder intellect verroad tegen men eigen of de beat
te goan bedreigen lik of dak olene spitten vul me hoat
ik en der nimmer om gedoan… mo soms
ist mo juste tgene daj nie wilt bereiken daj ontwikkelt oender boane

oj de rit nie goe verstoat… t’leven is wankel
up elk moment kut kantelen in de richting van et kwoad
ol ziej geborgen deur e mantel van connectie en bestoat
de kanse quasie nie daj faalt, got et mis vo dajt verstoat

… soms ej lik gin controle over nietn
kuj nie winnen omdaj ook tijdens t’winnen je hele zoe verliezen
in dilemma’s.. in twiefels, in diepe smart
wordt et helder voe de reste mo ziej zelve zo verward


Soms is us leven nie te overzien
en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn
elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk
gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen

Soms is us leven nie te overzien
en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn
elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk
gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen


me strofes splintern open up e blad papier
soms ziej de woarheid oog in oge lik e valkenier
evengoed ist doenker, ziejt nie
voel je jezelvn langzaamaan verwelken lik de bloem in ET

ze zeggen dromen zien ook van echte woarde
dus worom brieng je nie stap voe stap je grote dromen in koarte
bedolvn oender kussens lig ek no de klok te stoaren
die passeert, hopend da we nog gin ochtend woaren

tevergeefs, de tied, kuj nimmer commanderen
dus ik voeln olwere twijfels in men innerste roteren
zodak sidderen en beevn bie’t gedacht an de dag
te moen beginnen, mo wa moeke verzinnen

zodat nie roar zoe zien dak nix doen
moek et mo simpelweg negeren of verspil ek zo me leven, de booth voelt lik e biechtstoel
ik wikken en ik wegen mo beslissingen kuk nie neemn
omdak nie weetn of dat ut goa moendn in iets goed

tis lik of dak nie zeker zien…. ik voeln me soms mislukt
up zoek achter geluk en no de beter tiedn
soms ziej gin eerste keus mo vaagt doa mo je reet an
want soms stoan de schoenste melodiën up de B-kant


Soms is us leven nie te overzien
en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn
elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk
gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen

Soms is us leven nie te overzien
en kuw et hoofd nie biedn an emoties dien uze hoop ontnimn
elke gedachte is veroaderlijk, verachtelijk
gevoarlijk en te lastig voe te overwinnen