Verse 1
Kzien een ontdekkingsreiziger die navenant de druk verhoogd
ik bluvn ossan zoekn, me gedachtegang is rusteloos
kleesn int boek van universum, en ik tappen
ut verschillnde vatjes ok willn snappen wa da geluk beoogt

ktrekken de angel ut us Angelsaksisch bakeland
ieder conventie mist iets van dimensie die us aanbelangd
steriele naalden prikken dagelijks us lichaam binn’
mo de acupunctuur is verzuurd, en et nog weinig zin

woar is de kosmos, die kinders inspiroatie gift
of echte liefde die stimulerend is voe reloatiedrift
gin utgeholde theoriën dien de destinoatie missn
en de val van uze verbeelding de situatie is

die geldt… we vrezen t’kaf die boven’t koren stikt
en en nix nie te vertellen ot ol t’belangrijke verloren is
onwetend over de loading emotie die in woorden zit
begeven w’us int lege residu van e gebroken licht

we missen synesthesie, die olles topebindt
genezen is nie beter dan vorkomn mo we geloovent nie
we worden ziek omdaw gevangen in e psychose angn
de grote obelixen mixen bucht in under toverdranken

checkt de symptoomn… ot olleman ant lijden is
en in essentie mor e hele kleine stap verwijderd is
van angst, beschamd over tgene daj verlangt
omdat de grote boze kille moatschappie nie anbelangt

Refrein
..Ik wiln begriepen en wa meer synestiseren
de zaken goe bekieken, nie olles polariseren
van de start, de kracht zit em in et combineren
van je hart… tope met den inhoud van gedachtn

..Ik wiln begriepen en wa meer synestiseren
de zaken goe bekieken, nie olles polariseren
van de start, de kracht zit em in et combineren
van je hart… tope met den inhoud van gedachtn

Verse 2
kleur is simpelweg de kleding van de ziel
mor oj te utgesproken ziet, wordt je meninge vernield
en in de kiem gesmoord, ik vien gin woordn voe me ut te drukn
over de maniere woarup dan de menshn ut de lucht voln

oj ze der effkes up wiest
dat er meer is in us leven dan te werken voer e boas van e bedrief
e scheve blik, “tis weer e roare anarchist
e hippie, ze kamer vul me paarse amethystn

ne zie nie dat er nix is buten leven en de dood
en doarom zweeft ie, anticiperend up e etwuk groots”
mor ik weetn nie, ofdaj iemand azo met e cliché moe sloan
nie tegentoande dan clichés de woarheid vaak in rede loatn

veralgemening leidt olene toet vernauwing
mo we kun de rumte openbreken tijdens de verbouwing
en e plekke scheppn, woa dat et andere anverd is
en elke blik gericht up uze wereld tzeste werd is

… me wereld groeit, en ik boefen minder eenheidsworst
omdat de variatie van e droom em noois olene vormt
de combinatie van akkoordn makt me hele zot
….muziek is tgene daje noois kut ut me kleern woshn

we zien versmoltn, met noten en met octaven
en ken gin cokes nodig voe me energie te staven
tis rauw, ontwapenend, ver van hypocrisie
up et moment daj olles overgift an de synesthesie